หนังสือ ดื่มเหล้าเคล้าชาตรีกับแวมไพร์ในคาบุกิโจ 2

---------------------------------------------------
การมีแฟนมันไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับฉัน แต่ถ้าจะมีก็ได้
ซึ่งส่วนที่ยากคือการหาคนโสดที่ฉันจะรู้สึกชอบมากๆ นี่ล่ะ
ดังนั้นถ้าถามฉัน การมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัดคงเป็นสิ่งที่ฉันถนัดกว่า

---------------------------------------------------
การกลับไปเยือนคาบุกิโจในรอบ 3 ปีของพอนจัง
เพื่อสานต่อภารกิจพิชิตกายพี่ฮานะมิจิที่ยังค้างคาจากเล่มแรก
แสวงโฮสต์ในบาร์แห่งใหม่ และภารกิจสุดตื่นเต้นอย่างการได้เจอท่านอิตซึกิ
โฮสต์นัมเบอร์วันในตำนาน แต่ว่า…
คาบุกิโจครั้งนี้จะยังเหมือนเดิมหรือเปลี่ยนไปแค่ไหนกันนะ?
--------------------
หลังจากที่ “ดื่มเหล้าเคล้าชาตรีกับแวมไพร์ในคาบุกิโจ” เล่มแรก
ได้รับความสนใจจากผู้อ่านจำนวนมาก
หลายคนร่วมลุ้นไปกับพอนจังเรื่องความสัมพันธ์กับพี่ฮานะมิจิ โฮสต์หนุ่มผู้เจิดจ้า
แถมหลายคนก็ปวารณาตนเป็น #ทีมสุกุมิ โฮสต์หนุ่มสายดาร์กแต่น่ารัก กับ
#ทีมคุณจิน เจ้าของบาร์กอธิกสุดเท่แต่แสนอบอุ่นกันไปตามระเบียบ 
สำหรับใครที่รอลุ้นว่าความสัมพันธ์กับพวกเขาทั้งหลายเหล่านี้จะเป็นยังไงต่อ
แน่นอนว่า มาถึงเล่มนี้
ชีวิตของเหล่าผู้คนในคาบุกิโจก็ยังคงไม่ได้คาดเดาง่ายขนาดนั้น และเช่นกัน
ตัวของพอนจังเองก็ด้วย!
ผ่านไป 3 ปี พอนจังที่ตอนนี้กลายเป็นเจ้าของร็อกบาร์สุดเจ๋งย่านอารีย์
เดินทางสู่โตเกียวโดยไม่ได้นอนแถมมีแอลกอฮอล์อยู่เต็มเส้นเลือด
แค่วันแรกก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายจนต้องปรบมือให้ ในเล่มที่สองนี้
เราจะได้ทำความรู้จักกับตัวละครใหม่ๆ อีกเพียบ
ได้ตามพอนจังเดินทางออกนอกบาร์กอธิกที่เป็นโลเคชั่นสำคัญเมื่อสามปีก่อน
ไปยังโลเคชั่นอื่นๆ อย่างเช่น โฮสต์คลับแห่งใหม่สุดเว่อร์วัง

อำเภอแสนห่างไกลที่เต็มไปด้วยทุ่งนา ชั้นล่างที่ไม่ใช่บาร์กอธิกแห่งนั้น
หรือห้องสี่เหลี่ยมในโรงแรม
ซึ่งเต็มไปด้วยเรื่องราวและบทสนทนาที่จะชวนให้เราลุ้นตาม
และการตัดสินใจของพอนจังที่หลายคนคาดเดาไม่ได้
ก็พาเราไปสู่หลากหลายอารมณ์ที่เรียกร้องรีแอคชั่นต่างกันไป
หลายคนอาจอยากกรี๊ด จิกหมอน จิกมือ หรืออุทานคำแรงๆ ออกมา 
แน่ล่ะ นี่ไม่ใช่แค่การตามอ่านชีวิตหรือความรู้สึกนึกคิดของพอนจัง
แต่มันยังเป็นการตามไปดูชีวิตมนุษย์ที่พอนจังพาเราไปเจอ เฉดต่างๆ
ของผู้คนที่เผยออกมาในแต่ละสถานการณ์ ความรู้สึกทั้งหลายที่ค่อยๆ
ไต่ระดับไปจนถึงขีดสุด หรือค่อยๆ คลายไปเองโดยที่ใครอาจไม่ได้คาดคิด
พอนจังยังคงพาเราไปพบพานสิ่งเหล่านั้นได้อย่างสนุกสนานและงดงามเหมือนเคย